On an island

 Vroeger heeft nu ook de Engelse verkiezingen verloren, Jarenlang was ik anglofiel. Keek naar de BBC, was verslaafd aan het weerbericht met de  kortademige Ian McCas­kill. Alleen al om hem te horen zeggen, na de aankondiging van buien,  'in p­laces'.

 Nu het eilandenrijk van ons wegdrijft wordt het stil op de Autoroute des Anglais, raakt de 'Chunnel' leeg. Alleen vluchtelingen zoeken hun heil. Hoe lang nog? Vannacht en vanmorgen keerden de tijden van Peter Snow terug met David Dimbleby. En desastreuze uitslagen voor mevrouw May. Oorzaak hoogmoed, zei men. Corpsbal Boris Johnson die ze Brexit aansmeerde liet zich niet zien.

 In zijn Monoloog van een anglofoob legde W.F.Hermans nog zo mooi uit wat een 'public school' is: '...een soort kostschool. De kost bestaat uit havermout, appelstroop en oude cricketballen.' En hij voegde toe: 'Het is bekend dat er op een public school niets maar dan ook niets onderwezen wordt'.

 Maar het mooist vond ik Michael Flanders en Donald Swan over 'buitenlanders': 'It's not that they're wicked or natur­ally bad. It's knowing they're foreign that makes them so mad.' Aldus hun 'Song of patriottic prejudice' (1965)

De splendid isolation van Disraeli is niet meer. Vroeger is nergens meer wat het was. En ik neurie met Ray Davies:

I'm on an island

And I've got nowhere to swim

Oh what a mood I am in

I'm on an island 

Tags: