Man en stier

donderdag 07 september 2017 - 21:46

 Dat is wat de eigenlijke hoofdpersoon van de film, de oude stier ziet. Een mes weerspiegeld in helder water. Hij zal geofferd worden. Er is in de film een beeld dat de stier en zijn baas Ma Zishan laat zien, zich spiegelend in het water, als het eindelijk weer geregend heeft.

 Ze weten allebei dat de dood nabij is. De vrouw van Ma is gestorven en de rouwperiode zal veertig dagen duren. Aan het eind hoort een gepast offer. De stier is oud en kan de ploeg nauwelijks meer trekken. Maar ook Ma ziet zijn eind naderen. En zo zitten de oude man en de oude stier 's avond bij hun petroleumlamp. En wisselen gedachten.  

 De stier heeft zijn bazin gekend, natuurlijk. Daarom is hij het aangewezen slachtoffer en het lijkt of hij het weet. Zijn ziel zal naar de hemel gaan en daar iets voor haar betekenen. Wat weten mensen niet.

 We zijn in het hoge, kale bergland van West-China, waar men leeft van aardappels en schapen. De witte mutsjes en hoofddoeken zijn naast de schapen de enige accenten. Het zijn niet alleen de veertig dagen rouw, heel het leven is in de film van Xuebo Wang een ingekeerd ceremonie­el, waarin iedere beweging, iedere blik telt. 

 Als het eenmaal zover is en de slachter komt is Ma er niet bij.