Iris le Rütte
woensdag 03 juni 2015 - 16:43
'Is het voor een cadeautje?' Ik zei 'nee'. En ook: 'Weet je dat de boekwinkel de enige winkel is waar dat gevraagd wordt?' Natuurlijk wist ze dat. Dit was een gerenommeerde zaak, heus geen cadeautjeswinkel, maar toch.
Zelfs hier. De zin is correct. Op het moment van de koop is het boek nog geen cadeautje, alleen wieweet wordt het dat. Het 'kan altijd geruild'.
Mogelijke cadeautjes worden anders ingepakt. In cadeaupapier. Ik hou niet van cadeaupapier. Maar er zijn tijden geweest dat pakpapier heel mooi was. Nog lange tijd werd het na uitpakken gladgestreken en bewaard.
Waar ik voor kwam waren de teksten en aquarellen van Iris le Rütte. Het is maar zelden dat je niet kunt zeggen of iemand nu schrijft bij z'n plaatjes of z'n schrijfsels illustreert. Wat was er eerst, de tekst of de muziek? Bij haar leiden ze eigen levens, die elkaar soms kruisen. Neem 'Bezwaard:
Je legt je gedachten op tafel.
Een serveerster veegt ze weg
samen met de kruimels.
Nergens een rand meer
om aan vast
te houden.
of 'Ver':
ik mis je
van dichtbij
het meest
Links:
RSS