De taal van beton
dinsdag 06 januari 2009 - 23:58
De schilderijen van Tjebbe Beekman leerde ik eind 2006 kennen in Den Haag. In het GEM deed hij mee aan 'Nederland-Deutschland, schilderkunst, Malerei', een tentoonstelling die het Duitse schilderen ons land binnenbracht. Matthias Weischer, de bizarre interieurschilder, was er toen ook al bij. We leerden over de Leipziger Schule die het oude ambacht in de DDR in ere had gehouden. Nederlanders trokken erheen om te leren schilderen. Anderen als Marcel van Eeden en Tjebbe Beekman betrokken ateliers in Berlijn.
Tjebbe Beekman (1972) heeft nu ook, tot 15 maart, een eigen tentoonstelling in het GEM, zijn eerste grote solo. Zondag is ie even over en kan ik hem spreken. Het gesprek zal over beton gaan, dat kan niet anders, het geminachte, vaak verstopte materiaal dat nog steeds zo afstotelijk wordt gevonden dat men er baksteentjes tegenaan plakt om het te verhullen. We leven in een betonnen wereld maar willen het niet weten. Zou het zo zijn?Gelukkig zijn er schilders als Toby Paterson, Arie Schippers en Tjebbe Beekman die het ons onder de neus duwen. Beton heeft een eigen wil, een eigen esthetiek, een textuur, een kleur. De gevelwanden, bouwputten en kelders van Tjebbe Beekman laten zien dat beton leeft. Het uitslaande vocht, de plassen, het stuifzand op de bouwplaatsen fluistert.Beton praat tegen je, dat heeft het altijd gedaan. Maandag is Tjebbe te horen in De Avonden.
RSS