Akkerman

 Akkerman werkt in alle denkbare oude en moderne stijlen. Zo hangen er nu vier Akkermannen als Botero. Hij wil de verscheidenheid laten zien, in het ­schilderen, niet in de psychologie. Zijn spiegelbeeld heeft allang geleden plaats gemaakt voor het schilderij zelf. 'Ik ben verf geworden', zegt ie. Hij wil ook niet zozeer zichzelf schilderen, maar een figuur 'waarin het bestaansraadsel zich samenbalt'. Ofwel: 'wie of wat ben ik'.

 Een onzin­nige, on­beantwoordbare vraag, dat weet hij. En juist daarom bijt hij zich erin vast. De levenslange taak die hij zich heeft opgelegd begint niet te drukken, verzekert hij me. Al vindt ie het vaak een 'achterlijke onderneming'. Anderzijds, als je moet kiezen uit de enorme diversiteit van de wereld dan is dit misschien geen gekke oplossing.

 Wat ie als Hagenaar over zijn stad zegt lijkt ook op te gaan voor hem zelf: 'Er van houden door het te ver­foeien. Dat manke.'

 Morgen na 22.00 in de Avonden meer.