Carpaccio

 Voor het eerst in Venetië kwam ik in de Scuola Dalmata terecht, een spelonk vol duister houtwerk uit rond 1500, gebouwd rond schilderijen. Van deze 'Dalmatische school', maakte Carpaccio deel uit. Ik kocht meteen een boek met reproducties van geld dat ik niet had. Waaronder die met de met wapperende habijten voor een leeuw wegvluchtende monniken.

 Maar bovenal van de 'Twee courtisanes', die dat niet blijken te zijn. De op het balkon hangende vrouwen zitten in de zon om hun haar te bleken. Het moet 'Venetiaans blond' worden. Courtisanes zijn ze ook niet, weet H.V.Morton, die ziet dat in Venetië maar de onderste helft van het doek hangt. Het bovenstuk is apart verkocht.

 Morton herdoopt het doek tot 'Studie in verveling'. Toch, hun huisdieren, honden vogels zijn onovertroffen. 

 De Venetiaanse dames droegen ook als schoeisel 'zoccoli' of 'choppines'. Verhoogde hakken, waarmee ze boven iedereen uitstaken.

 'Belachelijk te zien hoe ze hiermee hun gondels in en uitstappen.'

 Ik was ook in Split en zag hoe het zomerpaleis van Diocletianus tot een stad was geworden.