Hechtpleister

 Omdat het morgen plakavond is in de Utrechtse molen nog dit. Toen plakken eenmaal mogelijk was kwamen de slagzinnen bij de wonderen. Collall plakte alles aan alles. Velpon, je zag er geen barst van. Vergezichten na eeuwen van loslaten!  

 Sellotape verving het klassieke bruine, altijd loslatende plakband voor postpakketten en pakpapier. Plakken verkeerde in z'n tegendeel. Je kreeg pakjes nauwelijks meer open. En dan dacht ik aan kapitein Haddock.

 Ook omdat ik lange tijd pleisters moest plakken. En ervoer dat Hansaplast nog steeds geen oplossing heeft voor het losmaken van de kleefranden. Er is een uitvinding onderweg, las ik, die maakt dat pleisters onder een stroom warm water vanzelf loslaten.

 Tot zo lang blijft het peuteren.

 Het plakeuvel heeft wel geleid tot een van de mooiste scenes die Hergé ooit tekende, in De zaak Zonnebloem. Waar hij in de bus in Zwitserland achter meneer Wagner, begeleider van Bianca Castafiore en haar dienstmaagd Irma zit. De pleister heet in de vertaling van Bob de Moor niet kleefpleister zoals bij ons, maar 'hechtpleister'.

 Waar komt de pleister vandaan? Haddock en Kuifje overleven een aanslag. Hij draagt pagina's lang pleisters. Tenslotte nog maar een, op z'n neus, die hij geheel vergeet. Tot hij hem op pagina 45 ontdekt.

Tags: