Kafka's verkiezingen

 Met zijn gezellen kijkt hij vanaf een hoog balkon toe op de optocht bij de verkiezing van een nieuwe rechter, waarbij een kandidaat wordt rondgedragen. Delama­rche, Robinson en de door obesitas avant la lettre opgezwollen Brunelda die een donker kapje draagt.

 Om de kandidaat, die een hoge hoed draagt en daarmee zwaait worden grote borden met zijn naam gedragen. Door zijn aanhangers, 'die gezamenlijk in hun handen klapten en waarschijnlijk zijn naam, een heel korte, maar onverstaanbare naam, in een soort van ritmisch gezang uitriepen'.

 Dan gaat de kandidaat een toespraak houden, verlicht door de lampen van de auto's om hem heen. 'Op de balkons, die met partijgenoten van de kandidaat waren volgepropt, begon men nu ook zijn naam te zingen en klapten daarbij met machinale regelmaat in de handen, die ze over de balustrades hadden uitgestoken.'

 Op alle balkons worden grammofoons aan de gang gebracht, van voorstanders en tegenstanders.

 '...de menigte deinde zonder vast plan heen en weer, de een leunde tegen de ander, niemand stond meer op zijn eigen benen...'