Opzittten

De eerste dag in vele dat ik kan ‘opzitten’.  Na eindeloze verkenningen  van het hoofkussen,  het hoe van in bed liggen, de wang tegen het laken, de deken, het eindeloze verliggen. Alles door een ziekenhuisinfectie en blaasontsteking. Wat pijn doet.

 Intussen zag ik uit de verte ‘Iemand zijn in Amsterdam’ verschijnen en de reacties. Ook over Smitje.  Annemieke Houben plant een ’Hurriedurrie-party’  naar oud recept. Maar eten lukt me nog niet erg. Maar de ‘linkse mensen’ in de jaren ’60 maken veel los. Er is een tweede druk, weldra.

 Lopen kan ik nog niet. Vandaag kijk ik voor het eerst uit het raam. En kan verder met Avondlog. Ik kreeg een Duits ‘looprek’, dat een ‘Gehbock’ heet. Wel veel hallucinaties in bed. Ik was vaak in Bonn dat ook Bonn niet was en dwaalde in een Parijs waar ik Boris Johnson in mijn 2CV om boodschappen stuurde, mar hij raakte zoek.

 Later meer.