Paul Delvaux in Elsene
zaterdag 27 december 2014 - 22:05
Weerzien met Paul Delvaux (1897-1994) in het Museum van de Brusselse voorstad Elsene. Delvaux, vrouwenschilder. Dat, en dat alleen. Er is veel uit St. Idesbald waar zijn eigen museum staat, ook uit de grote musea, maar vooral veel mij onbekends uit particuliere verzamelingen.
Portretten deed hij zelden. Zijn vrouwen kijken weleens in de spiegel, je zou zeggen om zichzelf te zien, maar kijken is het eigenlijk niet. Hun blik is naar binnen gericht. Ze bestaan op een heel eigen manier waar je als man misschien wel een rol in speelt. Je zult alleen nooit weten welke.
De decors waarin Delvaux ze laat zien zijn die van zijn jeugd, spoortreinen, de Griekse tempels die hij overhield van het gymnasium. En van daarna de gelegenheden waarbij vrouwen zich aan elkaar laten zien: salons.
Vrouwen die elkaar ontmoeten als wat heet vriendinnen, zijn een groot thema in Elsene. Maar wat ze van en in elkaar zien weet je niet. De man is en blijft toeschouwer, zodat de oplossing voor de hand ligt: hij kan maar beter schilder, vrouwenschilder worden.
Delvaux' onwerkelijkheid kent vijf soorten licht, vaak naast elkaar. Van maanlicht tot petroleum en kaars, tot gaslampen en electra van straatverlichting. Wat hebben treinen en vrouwen met elkaar te maken?
Zijn treinen, de stations lijken uitwegen. Zo goed als zijn tempels een verleden aanbieden. Maar waarheen en waar? Met welk doel? We zullen het nooit weten. Al Delvaux’ personages zijn in gedachten. En dat is het.
RSS