Thijs Jansen (1)

 Thijs Jansen duwde me vanmiddag op Art Rotterdam op het oude 'je verliest wat, je voetstap'. Dit moet wel de onderbroek van Melvin of van Chantal zijn. Herkenbaar, alleen al door de manier van neergekomen zijn. Ze had haast, ze was niet alleen, of bekaf en viel zo in bed. Denk niet dat Chantal ooit haar onderbroekjes netjes op stoelen legt.

 En Melvin? Die stond er maar wat bij en liet z'n onderbroek zakken toen het moment daar was. En dan heb ik het niet over het soort onderbroeken dat ie bij Zeeman haalt.

 Vroeger toen ie nog thuis woonde kwam zijn moeder altijd nog even kijken, en die legde z'n kleren dan netjes, nu hij op kamers woont zijn er stapels wasgoed. Deze onderbroek komt morgen op zo'n stapel.

 Wat heeft dit met schilderkunst te maken? Alles, lijkt mij. Thijs Jansen ziet de beeldmerken, de onopgemerkte afdrukken van zijn eigen tijd. 

 Ga morgen nog kijken in de Van Nellefabriek. Later meer over de blik van Thijs Jansen..