uit 'Meisje met koffers' (2001)

Alex van Warmerdam (3)

Morgen na 11.00 is hij te gast bij Wim Brands in de weekendbijlage van de Avonden. Ik sta dan in het Stedelijk Museum in Schiedam bij de eerste grote Alex van Warmerdam-tentoonstelling. Vier zalen, door hem zelf gevuld met filmfragmenten, theaterbeelden, foto's, maquettes, schilderijen, tekeningen, teksten. En ter plekke gemaakte wandschilderingen. Vormen die in elkaar overgaan, al lijkt de schilderkunst de motor. Filmscenes kun je schilderen, decors. Filmpersonages kunnen op hun beurt weer staan schilderen en zo het verhaal vermenigvuldigen. Wat is er aan de hand?

De personages leven in een staat van alarm. Zoals een klein jongetje leeft. Altijd op z'n hoede, want de vijand kan overal zomaar opduiken. Zintuigen op scherp. Altijd weten waar je je kunt verstoppen, geen moment je dekking verwaarlozen. Steeds alert op kansen om weg te komen.
In de bundel 'Van alle kanten komen ze' (2006) schemert het door. Neem de laatste strofe van het openingsgedicht: 'Hij is het':

Bedeesd is hij en scherp
niemand weet dat hij er is
zijn hersenen is zijn vriend
morgen staat hij op.