Affiche

 Zoals herinneringen sporen trekken. Eerst is er een liedje, liedjes zijn hardnekkig. Dit komt uit Fellini's bijdrage aan de episodenfilm Boccaccio '70. Een kind­erkoor zingt en reclame voor melkdrinken. In Italië al iets belachel­ijks, en helemaal als de borsten van Anita Ekberg in beeld komen..

 De tekst van Nino Rota gaat 'Bevete piu latte, Il latte fa bene, il latte conviene a tutte le eta. Bevete piu latte... il latte e salute, a piccoli e grandi a tutti fa ben. bevete piu latte.' Rota maakte er een reclamespot-achtig deuntje bij.

 In mijn halfslaap doemt Anita Ekberg op, geschilderd op een affiche in vele panelen, dat met hijskranen door joelende werklui wordt opgebouwd op een bouwter­rein. Een reusachtige tiet zweeft voorbij het raam van een gelovige katholieke geleerde, dokter Antonio. Die gaat hallucineren van Anita.

 Filmaffiches op reuzenformaten zag ik voor het eerst in een schoolpauze toen er een deur openstond achter het nabije Haagse Metropole-Tuschinki Theater.- lang afgebroken - en ik daar het atelier ontdekte waar die voor Ben Hur, The River Kwai en 'Sissi, keizerin en moeder' werden geschilderd. En dan te weten dat langs die zelfde plek ooit de aftak van de stoom­tram liep naar het Vredespaleis, achter Museum Mesdag langs. In het eindstation zit nu een Soefitempel. Ik was er. Een slapeloos hoofd weet er wel raad mee.

 Het is ook de fotograaf Brassai, nu in Foam, die dan een handje helpt, die graag affiches in z'n Parijse stadsbeelden verwerkt. Het mooist zijn de dikke plakkaten over elkaar heen geplakte oude affiches.