Anton Valens (2)

 Bluf dus. En als dat niet meer lukt, verberg je. Theoretisch kun je steun zoeken bij lotgenoten, zoals de mannen van de zelfhulpgroep in 'Het boek Ont' van Anton Valens, maar helpt dat? Angst vestigt zich in het détail. Zo zijn deze mannen bang voor wat de postbode brengen zal. Ik heb een man gekend die als regel alle enveloppen die een andere kleur hadden dan wit ongeopend in de vuilniszak gooide. De zelfhulpgroep Man&Post komt me dus niet vreemd voor.

 Valens' hoofdpersonen bestuderen hun omgeving tot in détail. Zo ook de Groningse ex-student Isebrand Schut. Zijn groetprobleem wordt een zaak van leven of dood, een bron van straatangst, mensenangst. Al lezende werd ik Isebrand. Omdat ik hem ooit geweest ben. En welke man niet? Isebrand is een moderne Oblomow. Herken de symptomen. De dagen gapen je aan, je staart je blind, tot op de draad gespannen, bent blij als het donker wordt. Als je het eindelijk genoeg meester bent kun je er misschien een beetje om lachen en, nog later, wieweet over schrijven.

 Morgen wordt Het Boek Ont gepresenteerd. Komende donderdag is Anton Valens in de Avonden te horen.