Groot en klein
woensdag 10 april 2019 - 16:30
De gevolgen van vergroten of verkleinen in de kunst zijn onpeilbaar. Vergroten was een tijdlang in zwang maar miniaturen kwamen er altijd, poppenhuizen, taferelen uitgesneden in ivoor. Beelden op meer dan ware grootte geven het belang, de macht van en koning of keizer als Kim Jong-il. Maar je kunt ook een drol vergroten.
Het kleine boeit me meer. Als kind had ik Fleischmann treintjes. Geen Marklin, o nee. Dat had een lelijk middenrailsysteem, en onder de rails het blikken talud. Kinderachtig! Alles moest net echt zijn. Zo ook de Faller-huisjes en alle decorstukken. Tekenaars als Marcel van Eeden dragen het een leven lang mee. Geen wonder dat hij in Duitsland beroemd is en in Zwitserland woont. De geest van Faller!
De eigenaar van een modelspoorbaan kijkt als God omlaag. En bestuurt de wereld.
Net als Marit Dik, van haar kreeg ik 'Hidden gems', een nog onuitgegeven boekje met afbeeldingen van haar miniatuur-diorama's. Complete voorstellingen met decors en personages die zo in mijn Fleischmann-wagons zouden kunnen stappen. Fleischmann, tweerailsysteem, gelijkstroom. Wilde je de trein achteruit laten rijden dan had je een 'ompoler' nodig. Duur ook nog. Oom Wil maakte er zelf een voor me van een enorm onderdeel van godweet een gevonden oud elektrisch apparaat met een reuzenhandel. Een paar draadjes aansluiten en de wereld werkte. Mijn trein reed achteruit!
RSS