Witte Jurken

 Er is een tijd geweest, in de jaren '20, dat meisjes levensblij rondfietsten in witte jurken. De fiets, het symbool van emancipatie. Isaac Israels heeft ze geschilderd aan de oude pier van Scheveningen, ze waren afgebeeld op de koektrommels van de Bahlsens Cakes.

 Willem Brakman - dit najaar komt zijn biografie door Nico Keuning - laat in zijn meesterwerkje De reis van de douanier naar Bentheim twee heren in dat kuuroord steeds weer opkijken van langsfietsende meisjes, die hij dan ook 'De Bahlsen Cakes' noemt. Mijn moeder was geabonneerd op het meisjesblad 'Zonneschijn' waarin ze werden afgebeeld.

 Ik had ze verwacht in de biografie van Cissy van Marxveldt, met de tekeningen van Hans Borrebach, maar Monica Soeting heeft weinig oog voor hoe de tekeningen van Borrebach een wereld opriepen en een stijl neerzetten. Brakman des te meer:

 'Schaduwen gleden over hun witte bloesjes en de zon vonkte nu en dan in een fietsbel gelijk een vrolijke knipoog. Het waren de Bahlsen cakes, wit en gesteven, rok bijna tot op de fietslaarsjes, de mouwen breed en smetteloos, en hun strooien hoedjes zeilden hoog, kuis en koel door de zomer (...) De banden ruisten voorbij, even nog de geur van nergens meer te krijgen zeep en de heren hadden het nakijken.'

Tags: