Rudi ter Haar

Het verscheen op 4 februari 1967 in het Amsterdamse studentenblad Propria Cures, en sindsdien in bloemlezingen, waaronder die van Komrij en nu op websites. In een kleine keuze uit PC, in 1972 samengesteld door Rogier Proper staan nog vijf andere gedichten van Ter Haar. Twee ervan uit '66. 

Het geluk:

op een trieste dag

toen ik rut was en honger had

vond ik, wanhopig speurend

in jas- en broekzakken,

een kalme gulden,

die daar tussen

potloodstompjes en tabakskruimels

te wachten lag;

ik voelde toen

een echt geluk:

ik rekende op niets

en kreeg iets meer.

Hakke hakke puf puf

De trein van Brussel-Zuid

naar Brussel-Noord

Tobben over geld, pijn in een

schouder, wat straks te zeggen

tegen E., tocht bij het raampje,

wel of geen sigaret, een blik

die misschien meer betekent,

de toekomst zelfs (en wat

die brengen moge).

Met leed boven leed

Komt troost uit

de Gazet van buurman:

'Zieke Zigeunerkoning Moet

Zijn Viool Verkopen'.

Nooit verscheen er een bundel. Ik kende hem en heb een foto uit die tijd waarop hij een pet draagt. En nu tref ik hem op een raadselachtige website Helanville, een kunstenaarsonderkomen. PS. Bijgaand klassieke logo van PC, tot op heden in gebruik, werd door mederedacteur Theun de Winter en mij in 1968 uit een schoenendoos met oude cliché's gevist en in ere hersteld. Het wordt nog steeds gebruikt.