Anton Valens

Anton Valens wordt zijn onderwerpen. Hij neemt de kleur en smaak van een omgeving aan.
In 'Meester in de hygiëne' en 'De dweiloorlog' legde hij de wereld van de thuiszorg en het schoonmaken neer.
In 'Ik wilde naar de rand van Beijing' beschrijft hij nauwkeurig wat er gebeurt als Anton Valens dat wil. Waarbij je moet bedenken dat Anton Valens geen Chinees spreekt.

In 'Vis' wordt Anton één met de vissers en de vis.
Hij moet veel leren: 'Het viel me op hoe makkelijk ik me had laten overhalen dingen te doen (vissen martelen en vermoorden) die ik zelf achterwege zou hebben gelaten.'
En: 'Het ging om een principe: je zag iets heel moois dat leefde, en dat maakte je dood.'