'Kun je lezen?' Een vraag die je niet aan iedereen kunt stellen. Wel aan Anneke Brassinga. In 2003 hield ze in het tijdschrift Raster een Leeskroniek bij. In nummer 104 vond ik dit fragment, waar oa. boven staat 'wie eins ins andere geht':
'Hoe moet je leven? Altijd is er te weinig gelezen om tot een slotsom te geraken, nooit is er dan ook voor al dat lezen - hoezeer ook te weinig - een definitieve rechtvaardiging. De lezer, betrapt middenin het kreupelhout van zijn dolende lectuur, kan geen opheldering verschaffen, niet over wat hij zoekt noch over wat hij eigenlijk aan het doen is. Ja, hij zoekt opheldering. Waarover? Dat staat nog niet vast. 'Geef een precies doel aan het leven; op slag verliest het zijn bekoring.' Dat schrijft Emile Cioran in zijn Beknopt handboek van de ontbinding, in de onderafdeling getiteld Variaties op de dood. Elders, ik weet niet meer waar, want ik ben zelf elders, in Connemara, staat er: 'Er is geen verlossing in het denken' - of stond er 'in de gedachte'? (...)'