Zelfportret (met waskom)

 Dit zelfportret is bij Dick Kets leven nooit tentoongesteld.(ca. 1930). Hij toont zich hier immers, volgens biografe Alied Ottevanger, 'zonder de minste sporen van maskerade of versluiering, precies zoals hij zichzelf elke morgen in de spiegel aanschou­wde bij het maken van het ochtendtoilet.'

 'Een weinig flatteus en zeker geen heroïsch of indrukwekkend moment en daarom ook een scene die zelden het onderwerp van een kunstwerk vormt.'

 'Voor Ket had deze handeling echter wel degelijk een betekenis, en wel een zeer bijzondere. Het was de aanraking met het koude water die als een van de zeer algemene externe prikkels onmid­dellijk oorzaak kon zijn voor een cyanose aanval, een symptomati­sch verschijnsel dat bij zijn aangeboren hartafwijking hoorde en wat inhield dat het zuurstofarme bloed in plaats van naar de longen, abusievelijk nogmaals in de richting van de grote omloop werd gepompt. Een direct gevolg hiervan kan het optreden van benauwdheid bij de patiënt zijn die tegelijker­tijd blauw kleurde vanwege zuurstoftekort in het bloed dat zijn huid dooraderde. Het was dit kritische moment dat hij hier weergaf en hij lijkt met even ingehouden adem en gefixeerde blik de mogelijke reactie af te wachten.’

 Ket werd soms opeens blauw, tot schrik van omstanders. In de trein gingen medepassagiers een eindje verderop zitten.

 uit: Dick Ket, over zijn leven, ideeën en kunst - Alied Ottevanger 1994. De tentoonstelling is nog te zien in Arnhem. 

Tags: