Gistermiddag ontmoette ik fotografe Wijnanda Deroo in de Amsterdamse Wetering Galerie, waar haar foto's van het Rijksmuseum hangen, gemaakt tijdens de restauratie.
'Het lege museum', inderdaad, zo leeg zal het Rijksmuseum niet vlug meer worden. Niemand te zien, niks te zien, behalve wat gereedschap en kabels in lange, lege gangen. Wijnanda Deroo's stijl - ze wacht soms uren, dagen op de juiste lichtval - benadrukt die leegte. Zodat je gaat denken 'zo is het goed'.
Wat je ziet is ook 'Het vuile museum'. Want behalve leeg is Wijnanda's museum ook vuil. Tegen onafgewerkte muren zitten hier en daar nog restanten van de lelijke wandschilderingen van Cuypers. De vloeren zijn smerig, alsof het zo hoort. De laatste jaren groeide het onkruid tegen de muren, ik ging kijken en dacht 'hoe lang heeft een gebouw nodig om wat karakter te krijgen?' Het werd eindelijk wat.
Kijkend naar deze foto's ontwikkel je een heilige vrees voor al te smetteloze restauratie. Dat iets meer dan honderd jaar oud is moet je er aan af kunnen zien. Er zijn toch ook vrouwen die een nieuwe jurk eerst een jaartje in de kast laten hangen? Hoe harder men jubelt hoe meer ik aarzel met een eerste bezoek. Indachtig de uitspraak van E.M.Forster 'Mistrust all enterprises that require new clothes.
Maandag in de Avonden meer over Wijnanda Deroo